دانلود مقاله شبکه در لینوکس فرامین شبکه‌ای در لینوکس

اختصاصی از حامی فایل دانلود مقاله شبکه در لینوکس فرامین شبکه‌ای در لینوکس دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله   16 صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید

یکی از دغدغه‌های اصلی کاربران علاقه‌مند به لینوکس گنگ‌بودن امکانات این سیستم‌عامل است. سؤالی که اغلب کاربران لینوکس پس از نصب این سیستم‌عامل با آن مواجه می‌شوند این است که چگونه می‌توان شبکه‌ای مطمئن و امن را تنظیم کرد و چگونه می‌توان از امکانات لینوکس بهره‌مند شد‌. برای انجام تنظیمات سیستمی باید به کدام بخش مراجعه کرد، تنظیمات شبکه در لینوکس به چه شکل است و... بیشترکاربران لینوکس نسبت به این موضوع آگاهی دارند که اغلب کارهایی که در ویندوز می‌توان انجام داد در لینوکس نیز انجام پذیر است. اما در روش پیاده‌سازی آن‌ها تفاوت‌هایی وجود دارد که باید به مرور با این تفاوت‌ها آشنا شد. در این مقاله سعی شده که بخشی از همین مبحث مورد بررسی قرار گیرد. چنان‌چه شما به تنظیمات شبکه‌ای علاقه‌مند باشید، به‌یقین یکی از جذاب‌ترین و کاربردی‌ترین قسمت‌ها، راه‌اندازی شبکه در محیط لینوکس و تنظیمات شبکه است. از آنجا که کاربران شبکه، کاردر محیط خط‌فرمان را به راهنماهای بصری ترجیح می‌دهند، به طور مستقیم سراغ فرامین شبکه‌ای در لینوکس می‌رویم.

یکی از دغدغه‌های اصلی کاربران علاقه‌مند به لینوکس گنگ‌بودن امکانات این سیستم‌عامل
است. سؤالی که اغلب کاربران لینوکس پس از نصب این سیستم‌عامل با آن مواجه می‌شوند این است که چگونه می‌توان شبکه‌ای مطمئن و امن را تنظیم کرد و چگونه می‌توان از امکانات لینوکس بهره‌مند شد‌. برای انجام تنظیمات سیستمی باید به کدام بخش مراجعه کرد، تنظیمات شبکه در لینوکس به چه شکل است و...

بیشترکاربران لینوکس نسبت به این موضوع آگاهی دارند که اغلب کارهایی که در ویندوز می‌توان انجام داد در لینوکس نیز انجام پذیر است. اما در روش پیاده‌سازی آن‌ها تفاوت‌هایی وجود دارد که باید به مرور با این تفاوت‌ها آشنا شد. در این مقاله سعی شده که بخشی از همین مبحث مورد بررسی قرار گیرد. چنان‌چه شما به تنظیمات شبکه‌ای علاقه‌مند باشید، به‌یقین یکی از جذاب‌ترین و کاربردی‌ترین قسمت‌ها، راه‌اندازی شبکه در محیط لینوکس و تنظیمات شبکه است. از آنجا که کاربران شبکه، کاردر محیط خط‌فرمان را به راهنماهای بصری ترجیح می‌دهند، به طور مستقیم سراغ فرامین شبکه‌ای در لینوکس می‌رویم.
پینگ در لینوکس
پینگ (Ping) یک دستور رایج در تمام سیستم‌عامل‌ها برای بررسی دسترسی به شبکه است. زمانی که شما در ترمینال یک دستور ping و یک IP آدرس را وارد می‌کنید، در واقع ماشین تلاش می‌کند تا یک سری بسته ICMP را به ماشینی با آدرس IP موردنظر شما ارسال کند. کاربرد اصلی این فرمان مطلع شدن از وضعیت یک هاست در شبکه است، اگر یک هاست در شبکه باشد (و فایروالی جلوی ICMP آن را نبسته باشد) باید به بسته‌های دریافتی پاسخ داده و با نمایش Reply حضور خود را به طرف مقابل اعلام دارد. ضمن آن‌که مدت پاسخ‌گویی به هر بسته ارسالی نیز، نشان از وضعیت سلامت مسیر ارتباطی دارد. اما اگر بخواهیم کمی از این فرمان به‌صورت پیشرفته‌تر استفاده کنیم و با استفاده از آن از وضعیت سیستم‌هایی که در شبکه هستند، مطلع شویم ابتدا باید به محیط ترمینال لینوکس مراجعه کرده و Vim را با دسترسی Root اجرا کرده و خطوط زیر را وارد کنیم.

# vim /usr/bin/netup.sh
#/bin/bash
for i in 192.168.1.{1..255};
do
ping -c2 $i > /dev/null;
[ $? -eq 0 ] && echo $i is up.
trap “Exit” SIGINT
done

پس از ذخیره کردن فایل در آدرس /usr/bin/netup.sh جهت اجرایی کردن آن دستور زیر را وارد کنید.

chmod a+x /usr/bin/netup.sh

حال اسکریپت ایجاد شده را اجرا کنید.

[slynux@gnuxbox ~]$ netup.sh
192.168.1.1 is up.
192.168.1.3 is up.
192.168.1.4 is up.

همان‌طور که مشاهده می‌کنیدآدرس‌های آی‌پی‌ای که در شبکه وجود دارد در این اسکریپت در وضعیت UP قرار می‌گیرند.

تنظیم یک شبکه
برای راه‌اندازی یک سیستم در شبکه ابتدا باید به آن آدرسIP داده شود، برای انجام این‌کار هم می‌توانید به‌صورت دستی آدرسIP را به سیستم معرفی کرده و هم می‌توانید (در صورت وجود DHCP سرور) آن‌را به‌صورت خودکار پیاده سازی کنید.برای تنظیم دریافت خودکار IP دستور dhclient را وارد کنید تا تقاضای دریافت نشانی IP را به سرور DHCP منتقل سازید. با این عمل سرور DHCP با توجه به IPهای موجود نشانی را به سیستم تخصیص خواهد داد. توجه داشته باشید، IP تخصیص داده شده در هر بار وارد‌کردن دستور فوق می‌تواند متفاوت باشد.

اطلاع از وضعیت کارت‌های شبکه
اگر می‌خواهید از وضعیت کارت‌های شبکه روی سیستم آگاه شوید یا آدرسIP آن‌ها را بیابید، در ترمینال فرمان ifconfig –a را وارد کنید:

[slynux@gnuxbox ~]# ifconfig -a
eth0 Link encap:Ethernet HWaddr 00:1C:23:FB:37:22
inet6 addr: fe80::21c:23ff:fefb:3722/64 Scope:Link
UP BROADCAST MULTICAST MTU:1500 Metric:1
RX packets:9724 errors:0 dropped:0 overruns:0 frame:0
TX packets:2720 errors:0 dropped:0 overruns:0 carrier:0
collisions:0 txqueuelen:1000
RX bytes:2400589 (2.2 MiB) TX bytes:645396 (630.2 KiB)
Interrupt:17
lo Link encap:Local Loopback
inet addr:127.0.0.1 Mask:255.0.0.0
inet6 addr: ::1/128 Scope:Host
UP LOOPBACK RUNNING MTU:16436 Metric:1
RX packets:76320 errors:0 dropped:0 overruns:0 frame:0
TX packets:76320 errors:0 dropped:0 overruns:0 carrier:0
collisions:0 txqueuelen:0
RX bytes:87151068 (83.1 MiB) TX bytes:87151068 (83.1 MiB)
wlan0 Link encap:Ethernet HWaddr 00:1C:BF:87:25:D2
inet addr:192.168.1.143 Bcast:192.168.1.255 Mask:255.255.255.0
inet6 addr: fe80::21c:bfff:fe87:25d2/64 Scope:Link
UP BROADCAST RUNNING MULTICAST MTU:1500 Metric:1
RX packets:45302 errors:0 dropped:0 overruns:0 frame:0
TX packets:37510 errors:0 dropped:0 overruns:0 carrier:0
collisions:0 txqueuelen:1000
RX bytes:31091293 (29.6 MiB) TX bytes:9734025 (9.2 MiB)

در اینجا ما سه کارت شبکه به نام‌های eth0 ، lo و wlan0 داریم:
eth0: که معادل همان کارت‌های شبکه کابلی است و نشانی IPV6 دارد (fe80::21c:23ff:fefb:3722).
lo: که معادل حلقه بازگشتی (Loop Back) اشاره به Local Host یا کامپیوتر جاری است (127.0.0.1).
wlan0: معادل با یک کارت شبکه LAN بی‌سیم است و نشانیIPV4 دارد (192.168.1.143).

تخصیصIP به‌صورت دستی
برای تخصیصIP به‌صورت دستی دستور زیر را اجرا کنید:
ifconfig ><نام کارت شبکه> IP< نشانی
به عنوان مثال:

ifconfig eth0 192.168.0.2

اگر بخواهیم وضعیت کارت شبکه eth0 را ببینیم، دستورifconfig eth0 را وارد خواهیم کرد.

[root@gnubox slynux]# ifconfig eth0
eth0 Link encap:Ethernet HWaddr 00:1C:23:FB:37:22
inet addr:192.168.0.2 Bcast:192.168.0.255 Mask:255.255.255.0
inet6 addr: fe80::21c:23ff:fefb:3722/64 Scope:Link
UP BROADCAST MULTICAST MTU:1500 Metric:1
RX packets:9724 errors:0 dropped:0 overruns:0 frame:0
TX packets:2720 errors:0 dropped:0 overruns:0 carrier:0
collisions:0 txqueuelen:1000
RX bytes:2400589 (2.2 MiB) TX bytes:645396 (630.2 KiB)
Interrupt:17

برای تغییر Subnet Mask از حالت پیش فرض به حالتی که مدنظرتان است این دستور را وارد کنید:

ifconfig eth0 192.168.0.2 netmask 255.255.255.0

اگر بخواهیم کارت شبکه‌ای را فعال کنیم، از فرمان ifup و برای غیر‌فعال‌کردن آن از ifdown استفاده خواهیم کرد.

ifup eth0
ifdown eth0

شبکه‌های بی‌سیم
برای یافتن نام (ESSID) شبکه‌های مجاورتان باید از دستور iwlist استفاده کنید.

[root@gnuxbox~]# iwlist wlan0 scan
wlan0 Scan completed :
Cell 01 - Address: 00:08:5C:52:E9:83
ESSID:”slynux”
Mode:Master
Channel:11
Frequency:2.462 GHz (Channel 11)
Quality=92/100 Signal level:-39 dBm Noise level=-78 dBm
Encryption key:off
Bit Rates:1 Mb/s; 2 Mb/s; 5.5 Mb/s; 11 Mb/s; 18 Mb/s
24 Mb/s; 36 Mb/s; 54 Mb/s; 6 Mb/s; 9 Mb/s
12 Mb/s; 48 Mb/s
Extra:tsf=00000000fc021187

دستورات فوق فهرستی از شبکه‌های مختلف بی‌سیم را که توسط کارت شبکه‌تان قابل شناسایی هستند، نمایش خواهند داد.پس از یافتن نام شبکه، از دستور دیگری به نام iwconfig برای اتصال به یکی از این شبکه‌ها استفاده خواهیم کرد. این دستور شباهت زیادی به ifconfig دارد، با این تفاوت که پارامترهای دیگری را که برای اتصال به شبکه‌های بی‌سیم نیاز دارید نیز در اختیار شما قرار خواهد داد. در این مثال فرض بر این است که نام (ESSID) شبکه بی‌سیم ما slynux است و کلمه عبور (Pass Key) آن 8c140b2037 است.

iwconfig wlan0 essid slynux key 8c140b2037

پس از اتصال به شبکه موردنظر با اجرای دستور ifconfig یک نشانیIP به کارت شبکه خودتان اختصاص دهید:

ifconfig wlan0 192.168.0.5

چنان‌چه نقطه دسترسی(AP) موردنظر امکان تخصیص IP را به‌صورت خودکار داشته باشد(DHCP)، به‌جای دستی وارد کردن IP از دستور زیر استفاده کنید:

dhclient wlan0

تنظیماتی که شما با دستور ifconfig اعمال می‌کنید تنها تا زمانی که سیستم را راه‌اندازی دوباره نکنید، قابل استفاده هستند. به همین دلیل، پس از هر بار راه اندازی دوباره، تنظیمات به حالت اولیه باز خواهد گشت. برای اجتناب از این امر کافی است کدهای اسکریپتی را که در ادامه خواهیم گفت، در محل مناسب ذخیره‌سازی کنید. چنان‌چه شما از سیستم‌عامل اوبونتو (و یا هر سیستم‌عامل دیگری که بر پایه دبیان طراحی شده است) استفاده می‌کنید، کافی است به این مسیر مراجعه کنید. /etc/networks/interfaces سپس تغییرات لازم را در آنجا اعمال کنید.

auto lo
iface lo inet loopback

iface eth0 inet static
address 164.164.32.101
netmask 255.255.255.240
gateway 164.164.32.97

1- چنان‌چه مایل هستید eth0 از DHCP سرور IP دریافت کند، دستورات زیر را به این بخش اضافه کنید:

auto eth0
iface eth0 inet dhcp

2 –چنان‌چه تمایل دارید تا IP استاتیک خود را تنظیم کنید، دستورات زیر را وارد کنید.

auto eth0
iface eth0 inet static
address <ip_address>
netmask <netmask>
gateway <gateway_ip>

3- چنان‌چه از شبکه‌های بی سیم استفاده می‌کنید دستورات زیر را به خطوط فرمان قسمت قبلی اضافه کنید.

wireless-essid <network_name>
wireless-key <key>

حال برای راه‌اندازی دوباره سرویس شبکه، دستور زیر را در شاخه root ترمینال وارد کنید:

/etc/init.d/network restart

جعل کردن آدرس MAC
همان‌طور که می‌دانید آدرسMAC یک شناسه یکتا برای هر ابزار شبکه‌ای به شمار می‌آید. این یکتا بودن در بعضی از موارد محدودیت‌هایی را ایجاد می‌کند، به‌عنوان مثال، برخی از سرویس‌دهندگان اینترنتی بر‌اساس آدرس MAC مشتریان به آن‌ها سرویس می‌دهند. از این‌رو، فرض کنید قرار باشد یک سیستم جدید وارد شبکه داخلی شما شود (که به یقین آدرس MAC جدید خواهد داشت).

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله    16صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید