
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:19
مقدّمه :
یکی از امور حساس وبحث انگیز در مدرسه ، ارزشیابی کارکنان مدرسه است . چنانچه به فرایند ارزشیابی کارکنان وصحت انجام ان دقت لازم به عمل نیاید ، در پایان هر دوره ارزشیابی کارکنان در مدرسه ، دچار دردسرهای گوناگونی خواهیم شد.
به نظر “ دراکر ” هرچه یک مدیر در باره ی ضعف زیردستانش کمتر بداند بهتر است.
مهم آن است که از نقاط قوت آنها اگاهی یابد معلم یا کارمند چه کاری می تواند انجام دهد. و چه کاری انجام داده است . دانستن این که یک شخص چه کارهایی می تواند انجام دهد به مراتب مهم تر از این است که بدانیم او چه کارهایی را نمی تواند . مهم این است که سعی کنیم تا نقاط قوت زیردستان را پرورش دهیم و کار زیادی به نقاط ضعف آنها نداشته باشیم. در باره ی نقاط ضعف پیشنهاد می شود مدیران مدارس به طور ادواری در باره ی نقاط ضعف معلمان و کارکنان مدرسه شان با انها صحبت کنند تا به بهبود انها کمک شود.
به عقیده دراکر تأکید بر نقاط ضعف که در بیشتر فرمهای ارزیابی و جود دارد کاملاً نادرست است . زیرا بحث رئیس و مرئوس در باره نقاط ضعف همیشه ناخوشایند است و روابط بین آنها را سردتر می کند. این روش رضایت بخش نیست بویژه آنکه مجبورند همیشه با هم کار کنند.
بنابراین بهتر است در طی سال ، معلمان و کارکنان مدرسه خود را به طور مستمر ارزیابی کنیم . اگر ارزیابی کارکنان را جمع آوری اطلاعات بر اساس معیار ویژه برای تصمیم گیری در مورد پیشبرد کار ومهارت های مورد نیاز آنان ، تعریف کرده و ارزشیابی را جمع آوری اطلاعات به منظور داوری کردن بدانیم ، نتیجه می گیریم که ارزیابی ( یعنی تحت نظر مدیر بودن ) برای همه کارکنان انگیزش به حساب می آید ، در حالی که ارزشیابی پی در پی در مورد بسیاری از کارکنان انگیزش را از بین می یرد.
ارزشیابی کارکنان مدارس