کموکاین ها
در این مطالعه کاهش قابل توجهی از بیان ژن IL-23 در PBMC های un-stimulate در بیماران CAD+ را مشاهده شد که تأیید کننده نقش حفاظتی IL-23 در آترواسکروزیس می باشد.
درگیری سایتوکاین INFү به وسیله حضورش در پلاک های آترواسکروتیک السانی تأیید شده است. علاوه بر این سطوح سرمی افزایش یافته ای از TNFα، ارتباط بین خطر افزایش یافته ای از آنفاکتوس قلبی و سن وابسته به آترواسکروزیس را پیشنهاد می کند.
رادیکال‌های آزاد مولکول‌هایی هستند که به آسانی با مواد دیگر در بدن می‌توانند واکنش دهند و نیز در شرایط خاص می‌تواند اثرات منفی بر سلامت انسان بگذارد و به سلول‌ها آسیب وارد کند.
وقتی بدن در معرض انواع استرس قرار می‌گیرد، سیستم عصبی سمپاتیک به تحریک گیرنده‌های شناخته شده به نام گیرنده‌های آدرنرژیک بر روی سطح سلول‌های عضلانی قلب می‌پردازد و منجر به تغییراتی در داخل سلول‌ها می‌شود که یکی از آن‌ها فسفوریلاسیون پروتئین است که باعث انقباضات و قوی‌تر شدن سلول‌های قلب شده و درنتیجه ضربان قلب با نیروی بیشتری انجام می‌گیرد.
نیتریک اکساید با فعال کردن آنزیم گوانیلیل سیکلاز و تولیدcGMP، باعث خارج شدن کلسیم از سیتوزول و درنتیجه کاهش قدرت انقباض عضلات قلب می گردد.
این اثر شُل کنندگی عضلات قلبی همان پاسخی است که در هنگام مصرف قرص های نیتروگلیسرین و سایر متسع کننده های عروقی نیتروژن برای رهایی از درد قفسه ایجاد می شود. نیتریک اکساید بسیار ناپایدار است و سریعاً به نیتریت یا نیترات اکسید می شود.
دانلود پاورپوینت سایتوکین- 58 اسلاید
