مکانیزاسیون کشاورزی در ایران از سال 1345 یعنی سالی که قرارداد بین ایران و جمهوری رومانی به منظور خرید
تراکتور و برخی از ادوات کشاورزی از آن کشور منعقد گردید مطرح شد. مکانیزاسیون در کشاورزی مترادف با
کلمه اتوماسیون در صنعت است که خود به معنی اتوماتیک کردن یا به عبارتی کم کردن کار کارگری می باشد.
بدین ترتیب معنی اصلی مکانیزاسیون کشاورزی به استفاده از ماشین و موتور در کشاورزی جهت کاهش نیاز به
نیروی کارگری می باشد. شایان ذکر است که این نیاز هنگامی توجیه دارد که درآمد حاصل از کار کارگری کمتر
از درآمد بدست آمده از جایگزین نمودن ماشین و موتور باشد .
از آن جایی که استفاده از ماشین آلات و ادوات کشاورزی در اراضی کوچک بنا به دلایل اقتصادی و فنی ممکن
نبوده و از طرفی عمده اراضی کشور در طول سالیان به قطعات کوچک تقسیم شده اند ، امروزه برای ایجاد امکان
بکارگیری ماشین آلات و مکانیزه کردن اراضی ، ضرورت اعمال سیاستهای "یکپارچه سازی اراضی" و "یکجا سازی
زراعی" بیش از هر زمان دیگری احساس می گردد. زیرا ادامه این روند علاوه بر محدود ساختن امکان
مکانیزاسیون ، منجر به تغییر کاربری اراضی زراعی به مسکونی ، تجاری و صنعتی در بلند مدت خواهد شد.
با اجرای این طرح امکان مکانیزه کردن بخشی از اراضی منطقه فراهم آمده و بر اثر استفاده از ماشین آلات فواید و
محاسن زیر حاصل می شود :
• افزایش سطح زیر کشت محصولات بدلیل سرعت و عملکرد بالای ماشین آلات نسبت به روشهای سنتی شخم ،
کاشت ، داشت و برداشت .
• کاهش مصرف بذر و یکنواختی پوشش گیاهی سطح مزرعه .
• افزایش راندمان بدلیل ایجاد امکان مبارزه سریع و بموقع با آفات و امراض به محض مشاهده علائم اولیه .
• افزایش بازده بر اثر برداشت با کمباین بدلیل کاهش میزان ریزش دانه بخصوص در غلات .
• کاهش قیمت تمام شده محصول با توجه به افزایش روزافزون دستمزد نیروی انسانی .
3
طرح توجیهی خدمات مکانیزاسیون کشاورزی (به مساحت 1500 هکتار)
