لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 27
مقدمه
اصولا فضاهای نمایشگاهی یکی از دستاوردهای دوران مدرن است. شاید پیش از انقلاب صنعتی، فضای نمایشگاهی به معنای امروزین آن هرگز وجود نداشت. به واقع تولید انبوه کالاهای صنعتی، خدمات نوین و دستاوردهای روزمره تکنولوژیکی نیازمند عرصهها و فضاهای جدیدی برای نمایش آن به عموم بود که تا پیش از انقلاب صنعتی وجود چنین فضاهایی بیمعنی مینمود.
در خصوص فضاهای نمایشگاهی به نظر می رسد در ابتدا دو مفهوم فضا ونمایش باید تعریف شوند تعریف فضا امری نسبی است و در جوامع مختلف می تواند متفاوت باشد . مفهوم نمایش ( Exhibit ) نیز بر طبق فرهنگ لغت آکسفورد عبارت است از نشان دادن چیزی در یک مکان عمومی برای مردم ، برای لذت بردن آنها و یا برای اطلاع رسانی و آگاه کردن آنها. فضای نمایشگاهی در حقیقت جایی است که در آن نمایش نوآوری، خلاقیت، تکنولوژی و فناوری جدید، تجارت و رقابت نقش عمدهای بازی میکند. بنابراین میتوان چنین نتیجه گرفت که تبعیت معماری فضاهای نمایشگاهی از تکنولوژی و همسویی آن با محصولات جدید از 150 سال پیش تاکنون بصورت مستمر ادامه داشته است.
با دیدن عنوان "معماری و فضای نمایشگاهی"، به یاد بناهایی همچون: "کریستال پالاس"، "مرکز پمپیدو" ,"برج ایفل" و ... میافتیم. برج ایفل به عنوان نماد نمایشگاه جهانی پاریس در سال 1889 سمبل تکنولوژی و پرچمدار مرتفعترین بنای روزگار خود بود.
نمایشگاه سال 1889 ، پاریس:
سا ختمان نمایشگاهها به اوج اعتلای خود می رسد:
نمایشگاهها سال 1889 پاریس نتیجه پیشرفتی را که از مدت ها پیش در دفن سا ختمان با ساختن نمایشگاهها آغاز گشته بود مشخص می دارد با ساختن این نمایشگاه مهندسینی بزرگ مانند ایفل به رفعت قدرت خود رسیدند افکار و ابتکارات تازه در فن سا ختمان همراه با پیشرفت صنعت ، اثری در خشان و تاثیری فرا وان به این نمایشگاه داد. تالار ماشین، طویل اما ساده و بی تکلف نمایشگاه سال 1855 تالار عظیم دایره ای شکل که به سال 1867(کران) و (ایفل) سا ختند و دو تالاری که به سال 1878 با محاسبات ( دودیون) سا ختشان میسر شد ، همه قدم هائی برای پیشرفت بودند که به اوج اعتلای خود در قصر ماشین سال 1889 رسید .
مرکز نمایشگاه سال 1889 برج ایفل بود، که ایفل و مهندسین آن را در زمان کوتاه هفده ماه ، در کنار رود سن بر پا داشتند ، بنا های این نمایشگاه در پشت برج ایفل قرار داشتند و این نمایشگاه دوشا خه داشت ؛ در یک شا خه هنر های زیبا و در شا خه دیگر هنر های دستی به معرض تماشا گذاشته شده بود ند و این دوشاخه با قسمتی که به اشیاء متفرقه ا ختصاص یافته بود به یکدیگر مرتبط می شد توده عظیم فلزی تالار ماشین در پشت این بناها قرار داشت و تمام نمایشگاه را تحت الشعاع قرار می داد.
نوعی جرثقیل متحرک ، در میان تالار ماشین سا خته شده بود که تما شا چیان رادر طول این تالار عظیم گردش می داد تا به تماشای تمام ماشین های مو جود در این تالار ( که بیشتر آن ها مشغول کار بودند ) موفق آیند برخی از روز ها تا صد تماشاچی با استفاده از این جرثقیل به تماشای تالار موفق می آمدند برای آخرین بار صنعت به اعجایی رسید که در روز تولدش پیش بینی شد ذکر این نکته بی مناسبت نیست که چهار سال بعد در نمایشگاه جهانی شیکا گو با مقایسه با این تالار چنین مو فقیتی بدست نیامد اما پیشرفتی که بین سالهای 1878و1889 صورت گر فت چنان عظیم بود که تماشا چیان از دیدار دلیری سا ختمان تالار ماشین و بر ج ایفل از راستی به هیجان می آمدند .
مجسمه ساز « ریموند دوشان –ویلن »(1918و1876) که به هنگام دیدار این نمایشگاه سیزده ساله بود خاطرات خود را چنین می نویسد « هنر سا ختمان آهنی چنان طولانی نادیده گر فته شده که مردم برای شنا خت و در ک ارزش کاری به قدرت و دلیری تالار ماشین آماده نبودند من هنوز به خوبی سوارشدن بر جرثقیل متحرک را بیاد می آورم که در روشنی خیره کننده این تالار حرکت می کرد وقتی این جرثقیل می چرخید چشم سیاهی میرفت و شخص در پیش پای خود انبوهی از دایره و هرم و مکعب می دید و صدای سوت و هل هله تما شا چیان تالار را پر می کرد .
ابعاد بی سا بقه
مهندس تالار ماشین ( که عملاً « قصر ماشین » نا میده شد. )«کتانسن» و معمار آن «دوتر» بود ابعاد این تالار از اعداد هر سا ختمان دیگری که قبل از آن سا خته شده بود پیشی گرفت و بزرگترین طاقی که تا به حال سا خته شده بود طاقی ایستگاه راه آهن ( سنت پانکراس ) در لندن بود که دهانه ای به طول 73 متر و ارتفاعی
تحقیق در مورد فضاهای نمایشگاهی 27 ص
