دانلود مقاله جنبش های دانشجویی و ارتباط آن ها با نیروهای سیاسی

اختصاصی از حامی فایل دانلود مقاله جنبش های دانشجویی و ارتباط آن ها با نیروهای سیاسی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مشخصات این فایل
عنوان: جنبش های دانشجویی و ارتباط آن ها با نیروهای سیاسی
فرمت فایل : word( قابل ویرایش)
تعداد صفحات: 90

این مقاله درمورد جنبش های دانشجویی و ارتباط آن ها با نیروهای سیاسی می باشد.

خلاصه آنچه در مقاله جنبش های دانشجویی و ارتباط آن ها با نیروهای سیاسی می خوانید :

فصل دوم
نسبت و ارتباط نیروهای سیاسی با جنبش دانشجویی سالهای 76-1357
جامعه شناسان و پژوهشگران مسائل سیاسی رفتارهای جمعی سیاسی را به دو دسته تقسیم می‌کنند: دسته اول شامل فعالیت‌های سیاسی سازمان یافته احزاب و گرو‌ه‌های سیاسی می شود و دسته دوم از رفتار‌های جمعی، فعالیت‌های کمتر سازمان یافته جنبشهای اجتماعی را شامل می‌گردد.
جنبش های اجتماعی نسبت به احزاب سیاسی از سازمان یافتگی کمتری برخوردارند و ممکن است دارای هیچگونه عضویت منظم نباشند و یا چیزی مانند دفتر یا ستاد مرکزی نداشته باشند.
اما احزاب از سازمان یافتگی بالایی برخوردارند دارای ستاد و دفاتر مختلف می‌باشند و مستقیماً برای کسب یا حفظ قدرت مبارزه می‌کنند در صورتی که جنبش‌های اجتماعی دنبال کسب قدرت نیستند و به شیوه‌ای پراکنده‌تر عمل می‌کنند.
مهمترین عواملی که در ظهور جنبش‌های اجتماعی موثرند، عبارتند از:
1- وجود تبعیض و آگاهی از آن (به عبارت دیگر جنبش‌های اجتماعی زمانی ظهور می‌کنند که بخشی از اعضای سازمان یافته جامعه قصد آن دارند تاریکی از عرصه‌های اجتماعی تغییر ایجاد کنند یا از وقوع تغییرات جلوگیری کنند.
2- وجود گروه‌هایی که بتوانند اهداف جنبش را پیگیری کنند.
3- فضا و ساختارهای موجود به گونه‌ای باشد که امکان اعتراض وجود داشته باشد. به عقیده نگارنده جنبش‌های اجتماعی برای موفقیت به چند شرایط وابسته‌اند:

1-     داشتن ایدئولوژی برای گردآوردن اعضای جنبش
2- داشتن استراتژی و برنامه‌هایی برای رسیدن به اهداف خویش
3- داشتن  رهبر قوی، لایق و مصصم.
4- نیازمندی به نیروها و گروه‌های سیاسی سازمان یافته.
همین شرط اخیر باعث کشیده شدن جنبش‌های اجتماعی به سمت گروه‌های سیاسی می‌شود. در مجموع می‌توان گفت جنبشهای اجتماعی از مولفه‌های بسیار تاثیر گذار در عرصه تحولات اجتماعی جوامع نوین هستند به لحاظ توانایی‌شان در سازماندهی افراد و ایجاد وفاق و همدلی بین قسمت عمده اعضای جامعه در جهت نیل به اهداف مشترک به عنوان یکی از اهرم‌های عمده ایجاد تغییر در جوامع مطرح می‌باشند. چرا گه امروز تحولات جوامع نه بوسیله یک فرد بلکه اکثراً توسط اجتماعات منسجم و گروه‌های ذینفع به انجام می‌رسند.
جنبش دانشجویی به عنوان یکی از مهم‌ترین و مؤثرترین جنبشهای اجتماعی دهه‌های اخیر محسوب می‌شود.
جنبش دانشجویی به لحاظ ساختار و نحوه سازماندهی، همانند جنبشهای اجتماعی دچار عدم تمرکز‌اند.
این جنبشها دارای یک رهبر عالی مقام و ستاد مرکزی واحد نمی‌باشند.
همانطور که اشاره شد کارکرد و کار ویژة جنبش‌های اجتماعی (بویژه جنبش دانشجویی‌) با کار ویژه احزاب متفاوت است. جنبش دانشجویی به لحاظ بافت و ساختارش اصولاً نمی‌تواند قدرت را در دست بگیرد، اساساً کارکرد و وظیفه‌ اصلی جنبش دانشجویی کسب قدرت نیست.
کارکرد اصلی جنبش دانشجویی روشنگری و افشاء است باید اعتراض و انتقاد کند و به مثابه سیستم هشدار دهنده برای نظامهای کارکرد و روشنفکر است ویژگی اساسی روشنفکر احساس مسئولیت توام با آگاه سازی جامعه و نقد وضعیت موجود است.
اما آیا جنبش دانشجویی در ایران پس از انقلاب تا 1376 از چنین رسالتی برخوردار بوده است؟
نگارنده ضمن ارائه پاسخ منفی به این پرسش، معتقد است جنبش دانشجویی در ایران سالهای 76-1357 دنباله و احزاب و نیرو‌های سیاسی خارج از دانشگاه بوده است.

همانطور که در فصل اول (چارچوب نظری) اشاره شد نسبت به ارتباط جنبش دانشجویی با نیروهای سیاسی خارج از دانشگاه سه نظر به شرح زیر وجود دارد:
1- جنبش دانشجویی در سالهای 76-1357، جنبشی هدف ساز، مستقل و پیشرو بود. نیروهای سیاسی و احزاب خارج از دانشگاه از این جنبش تاثیر پذیرفتند.
2- جنبش دانشجویی در سالهای 76-1357 هم بر نیروهای سیاسی خارج از دانشگاه تاثیر گذاشت و هم از آنها تاثیر پذیرفت (تاثیر متقابل)
3- جنبش دانشجویی در سالهای 76-1357 دنباله رو، ابزار و بازوی عملی احزاب و نیروهای سیاسی خارج از دانشگاه بود.
تاثیرگذاری و تحریکات خارج از دانشگاه بر دانشجویان و دانشگاه را می‌توان به سه دسته تقسیم نمود:
1-     تحریکاتی که توسط نیروهای خارجی یا داخلی به نفع کشورها یا گروه‌های بیگانه (و خارجی) دنبال می‌شود.
2- تحریکاتی که توسط رژیم و نظام حاکم برای رسیدن به مقاصد خویش، باعث برپا گشتن تظاهرات و اعتصابات و سایر فعالیت‌ها می‌گردد.
همسویی دفتر تحکیم وحدت اتحادیه (انجمن‌های اسلامی سراسر کشور) با دولت و گروه‌های حاکم در سالهای پسی از انقلاب تا پایان جنگ بیانگر این امر است:
در بیست و دوم اسفند 1357، صدها هزار از مردم تهران به دعوت انجمن اسلامی دانشجویان علیه قرارداد صلح مصر و اسرائیل و همچنین به منظور افشای توطئه‌های امپرایالیسم علیه انقلاب اسلامی ایران، اجتماع نمودند.1
در چهارده خرداد 1358 راهپیمایی و اجتماع در مقابل سفارت آمریکا در تهران در اعتراض به صدور قطعنامه 17 ماه مه سنای آمریکا به دعوت انجمن‌های اسلامی صورت گرفت.2
در وقایعی چون آبان 1358 (تسخیر سفارت آمریکا)، فروردین و اردیبهشت 1359 (انقلاب فرهنگی) و هشت سال جنگ عراق علیه ایران، دانشجویان پیرو خط امام، همسو با حاکمیت عمل نمودند.
در بیانیه دفتر تحکیم وحدت (تاریخ 13/2/1368)، چنین آمده است:
«اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان دانشگاه‌های سراسر کشور ضمن گرامی داشت مقام شهدای انقلاب فلسطین، هم گام و هم راه با ملت مسلمان ایران، در راهپیمایی بزرگ روز قدس شرکت کرده و اعلام می‌نماید که نجات فلسطین تنها از طریق گلوله‌های متکی به ایمان قابل دست یابی است و ایجاد روند مذاکرات سیاسی و راه‌های دیپلماسی مبتنی بر سازمان ملل نه تنها تمهیدات استقلال و پیروزی را فراهم نمی‌آورد که خود چون مشکل عمده‌تری مانع از در آغوش کشیدن استقلال و آزادی خواهد گردید».3
3- تحریکات گروه‌ها و احزاب غیر حاکم (در سالهای 59-1357 و سالهای پس از 1368 جنبش دانشجویی و تشکلات دانشجویی تحت تاثیر گروه‌ها و احزاب سیاسی غیر حاکم و حاکم بودند)
در مجموع دانشجویات نقش فعال و برجسته‌ای در مناسبات اجتماعی و سیاسی داشته‌اند. لیکن جنبش دانشجویی هیچ وقت مستقل از جنبش سیاسی جامعه نبوده است. به عبارت دیگر، جنبش دانشجویی تابعی از جریان‌های سیاسی در جامعه بوده و همان تقسیم‌بند فکری – سیاسی جامعه در فضای دانشگاه نیز دانشجویان سیاسی را به گروه‌های مختلف وابسته به احزاب و جریان‌های سیاسی مختلف تقسیم می‌کند.
از آسیب‌های بالقوه این جنبش احتمال وابستگی آنان به گروه‌ها و طیف‌های فعال حرکت و نیز گروه‌های سیاسی و احزاب خارج از دانشگاه‌ است. این وابستگی، کارکرد انتقادی این جنبش را از بین برده و جریانات را  از دایره نقد دانشجویان بیرون می‌گذارد. لیکن در باب استقلال جنبش دانشجویی باید گفت که استقلال جنبش دانشجویی به هیچ عنوان به معنای عدم همکاری و همفکری با جریانات دیگر سیاسی نیست. به معنای اعلام خود مختاری و جمود فکری هم نیست، حتی به معنای نگرفتن امکانات فعالیت از دولت نیز نیست، بلکه به معنای نقد همه جانبه و فراگیر است.
ما در این فصل برای آزمون و مستندسازی فرضیه پژوهش، سال‌های 76-1357 را به چهار مقطع تقسیم می‌نمائیم و در هر مقطع به بررسی احزاب و نیروهای سیاسی (حاکم و غیر حاکم) و ترکیب و چینش آنها در دولت می‌پردازیم و سپس ارتباط و تأثیرگذاری آنها برجنبش دانشجویی و تشکلات آن را نشان خواهیم داد.

1- احزاب و نیروهای سیاسی سالهای 59-1357 و ارتباط آنها با جنبش دانشجویی (وتشکلات آن) این مرحله با نخست وزیری مهندس مهدی بازرگان و حاکمیت دولت موقت شروع و با اشغالی سفارت ایالات متحده آمریکا توسط دانجشویان پیرو خط امام و استعفای مهدی بازرگان و در نهایت با انقلاب فرهنگی در اردیبهشت 1359 به پایان می‌رسد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، دولت موقت بازرگان، عهده‌دار اولین دولت انقلابی شد که وظیفه‌اش انتقال انقلاب به رئیس جمهور آینده، برگزاری انتخابات و تأسیس مجلس موسسان برای تدوین قانون اساسی بود.
..... 

بخشی از فهرست مطالب مقاله جنبش های دانشجویی و ارتباط آن ها با نیروهای سیاسی

فصل اول
جنبش های دانشجویی
و کودتای 28 مرداد
روشنفکران:
جناح چپ سنتی:
جناح راست سنتی:
جناح راست مدرن:
جناح راست سنتی افراطی (رسا):
جناح چپ مدرن:
جناح روشنفکر تلفیقی:
فصل دوم
نسبت و ارتباط نیروهای سیاسی با جنبش دانشجویی سالهای 76-1357
پی‌نوشت‌ها
نتیجه‌گری
کتابنامه
منابع فارسی
مقالات:
منابع انگلیسی:

jprdr nvl,vn جنبش دانشجویی1

اختصاصی از حامی فایل jprdr nvl,vn جنبش دانشجویی1 دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 62

مقدمه:

در هر زمانی، جامعه شناسی خاصی شکل گرفته است که یا جمع گرا بوده، مثل نظریات دورکیم و یا فردگرا مثل اسپنسر، و یا بر تسلط ساختار وهنجار، تأکید می‌کردند، مانند پارسونز. آنچه مشخص است، هر گروه، ضمن بررسی یک بعد، ابعاد دیگر را فراموش کرده است. اما در عصر حاضر،تلفیق ابعاد مطرح است . از جمله:تلفیق فرهنگ و عاملیت، توسط مارگارت آرچر، جامعه شناسی چند بعدی جفری الگزندر، تلفیق کنش با نظام، توسط یورگن هابرماس که عضو برجسته‌ای از مکتب فرانکفورت می‌باشد.

مکتب فرانکفورت، مکتبی انتقادی است، که در آلمان، پایه ریزی و تشکیل شد. مبنای اندیشه این مکتب بر اساس نقد و بررسی نظریات متفاوت، شکل گرفت. آن بر سرمایه‌داری ، اثباتگرایی، مارکسیسم و حتی خود جامعه شناسی هم ایراداتی وارد کرده است. در ضمن، بعضی از عناصر فراموش شده، مثل دیالکتیک و ذهن گرایی را دوباره مطرح نموده است . هابرماس اگرچه وارث این مکتب است، ولی در آن، تجدید نظرهایی را اعمال نموده ، وی از اندیشه های مارکس شروع کرد، تا به کنش ارتباطی رسید. او با انتقادات مختلف، نظرات خود را بسط داده است. وی نظریه اثباتی، جزم‌گرایی مارکسیسم، ایدئولوژی گادامر، نظریه سیستم پارسونز، جنبش دانشجویی و جوامع مدرن را مورد انتقاد قرار داده است. هابرماس، نقش بسزایی در جامعه شناسی آلمان ومکتب فرانکفورت و بقای آن داشته است. گرچه بینش انتقادی او، موجب شده که بعضی از فعالیت ها و اقدامات وی را نادیده گیرند.

تحقیق انجام شده، به حول تفکر انتقادی هابرماس می‌چرخد و از انتقادات او، نقد اثباتگرایی، مارکسیسم، جنبش دانشجویی و نظریه سیستم را برگزیده و به توصیف و تشریح آن، پرداخته است.

فصل اول : تفکر جامعه شناسی آلمان :

نویسندگان آلمانی عادت دارند، جامعه شناسان دایره المعارفی قرن 19، جامعه شناسان تحلیلی قرن 20 را از هم جدا کنند. عبارت دایره المعارفی به اثباتگرایان اطلاق می‌شود، از جمله اگوست کنت و دورکیم، اندیشه دورکیم . بدلیل واقعیت جوهری که برای جامعه قائل بود و مفهوم آگاهی جمعی(واجدان جمعی)، مشاجرات بسیاری را بر‌انگیخت «اما بر عکس او، نظریه پردازان فردگرا، این مفهوم را ارایه می‌کنند که انسانها کارکرد جامعه خود را تأمین می‌کنند، اما جامعه‌ای را که عضو عمل کننده آن هستند، نمی‌شناسند.(جامعه شناسی معاصر آلمان ص 6)

تا اواخر قرن 19، چندان اثری از جامعه شناسی در آلمان، به چشم نمی‌خورد. حقوق‌دانان و اقتصاد دانان با مسایل مطرح شده در جامعه شناسی، بطور حاشیه‌ای رفتار میکردند. اما از آغاز قرن 20، بخصوص از جنگ جهانی اول به بعد، آلمانی ها کوشیدند تا علمی‌بنام جامعه شناسی را ایجاد کنند. جامعه شناسی از فرانسه و انگلستان به آلمان کشیده شد.

یکی از خصوصیات متمایز جامعه شناسی آلمان، گرایش فلسفی آن است.

«زومبارت، جامعه شناس غربی ، طبیعت گرایی را در مقابل روح گرایی آلمانی قرار می‌دهد»(جامعه شناسی معاصر آلمان ص 15)او عقیده دارد، که جوهر و اساس اندیشه آلمانی، قادر است تا پس از مرگ افراد هم باقی بماندو مارکسیسم ذره‌ای از روح آلمانی در خود ندارد. آنها تفاهم بکار گرفته شده را با شیوه علوم تجربی، مقایسه می‌کنند و جامعه شناسی را برابر با علم به قوانین می‌دانند. بر عکس آلمان ، جامعه شناسی فرانسوی، به تحصل گرایی تمایل دارد. آلمانی ها جامعه شناسی خود را، علم معرفت‌النفس یا ذهن شناسی می‌دانند . بطور کلی جامعه شناسی آلمان به تفاهم گرایش دارد، که نماینده بارز آن را میتوان ماکس وبر دانست. اندیشه وبری، حتی بعد از مرگش، در سالهای بین دو جنگ جهانی، حاکم بود. «تمام آنها طرز فکر وبر را قبول دارند که یک رابطه آماری ، هر قدر هم قانع کننده باشد، برای ارضای کنجکاوی کافی نیست، ما می‌خواهیم پیوند میان انگیزه و کردار را که رفتار انسانها و در نتیجه خود رابطه آماری را تبیین می‌کند، بفهمیم»(جامعه شناسی معاصر آلمان ص 152)تفهیم، غالباً، آلمانی ها را از پژوهش قوانین معاف می‌دارد، آنها بدنبال تبدیل تاریخ به علم نیستندو علاوه بر تاثیر

جنبش های دانشجویی و کودتای 28 مرداد

اختصاصی از حامی فایل جنبش های دانشجویی و کودتای 28 مرداد دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فرمت وُرد

90صفحه

فصل اول

جنبش های دانشجویی
و کودتای 28 مرداد
 
روشنفکران:
مؤثرترین قشر بر ایده‌ها و گرایشات دانشجویان، روشنفکران می‌باشند. به عبارت بهتر یکی از گروه‌هایی که همواره هدف گروه‌های روشنفکری قرار گرفته‌اند دانشجویان می‌باشند.
در دوران دهه 1320 روشنفکران خصائص رادیکال پیدا می‌کنند و مبارزات ضد استعماری اوج می‌گیرد. در این دهه به دلیل امکان فعالیت‌های باز سیاسی دانشجویان ایرانی به احزاب سیاسی و روشنفکران ملی و چپ (جبهه ملی و حزب توده) گرایش دارند.
پس از کودتای 28 مرداد به دلیل مدرنیسم آمرانه پهلوی، روشنفکران ایرانی به سوی فرهنگ ضد تجدد گام بر می‌دارند و در دهه 40 و 50 این مبارزات به اوج خود می‌رسد.
طیف ملی گرایان به دلیل مطرح شدن به عنوان ایدئولوژی رسمی شاهنشاهی و طیف چپ به دلیل اینکه تجلی فرهنگ ما دیگرایانه است، در میان دانشجویان و مردم مورد استقبال قرار نمی‌گیرد. در عوض گرایش دینی شدید در میان دانشجویان و نقش شریعتی در پل زدن بین دانشجویان و توده مردم، زمینه را برای افزایش نفوذ اندیشه‌های مذهبی فراهم می‌کند.
دورة پیش از انقلاب، جامعه روشنفکری ایران، تنها مانع برای تولیدات فکری و فرهنگی خود را دخالت دولت محدود بودن آزادی می‌دانستند.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی جریان روشنفکری به طور دهه جانبه در روند انقلاب اسلامی وارد شد و به نوعی دهه 1360 ادامه همان گرایش‌های دهه 1350 است.
گرایش مسلط در آغاز انقلاب، اندیشه‌های شریعتی است. حتی بسیاری از روحانیون در این دوره تلاش می‌کنند اندیشه‌های خود را با وام‌گیری از زبان و مفاهیم ساخته و پرداخته شریعتی ارائه دهند. اما، پس از حدود دو سال، با تحکیم پایگاه روحانیت در ساختار قدرت سیاسی، اندیشه‌ شریعتی به تدریج توسط روحانیت سنتی کنار زده می‌شود.
در این مقطع اندیشه رضا داوری که نشانه استمرار گفتمان رادیکالی انقلاب اسلامی است بازسازی مذهب سنتی را با خود به همراه دارد. در واقع اندیشه‌های داوری همزمان با عملیات وسیع اسلامی سازی در اوایل دهه 1360 آغاز می‌شود و بازتاب این اندیشه‌های اسلامی سازی در انقلاب فرهنگی و تعطیلی دو نیم سال دانشگاه‌ها به وضوح دیده می‌شود. دوران جنگ تحمیلی عراق علیه ایران نیز ادامه منطقی همان اندیشه‌هاست.
پایان جنگ و تغییرات ساختاری در سه عرصه بین‌المللی منطقه‌ای و داخلی باعث تجدید نظر و بازسازی دیدگاه‌ها و اندیشه‌ها گردد و در این مقطع شاهد ظهور نسل جدید با دیدگاه‌های نوین هستیم. در این دوران دیدگاه‌های دکتر سروش به بسیاری از مطالبات اجتماعی و سیاسی جوانان و دانشجویان پاسخ می‌دهد. تاکید ایشان بر عقلانیت، جامعه مدنی و گفتگو با غرب، نشانه‌های گست از گفتمان انقلاب اسلامی است.
در اواخر دهه دوم انقلاب، نشانه‌هایی از افول نظریات داوری و سروش آشکار می‌گردد. و با احیاء و بارسازی اندیشه‌های شریعتی فصل جدید در تاریخ روشنفکری آغاز می‌شود.105
بنابراین در آغاز انقلاب شریعتی در میان دانشجویان مسلمان هوادارانی دارد اما به تدریج دیدگاه‌های سنت گرایی و اقتدارگرایی دینی جایی برای این تفکر نمی‌گذارند.
دانشجویان در طی دوران جنگ بطور صادقانه در خدمت نظام قرار می‌گیرند و در این مقطع تاکید بر غرب ستیزی و عدالت خواهی مهمترین شعار آنهاست. پس از پایان جنگ دانشجویان و روشنفکرانی که تجربه انقلاب و جنگ داشتند به جای نگاه بیرون و موضعگیری ستایش آمیز یا خشم آلود علیه آن، به یک نگاه درون چشم می‌اندازند.
در دهه 1370 دانشجویان به همراه روشنفکران (بویژه روشنفکران دینی) به توسعه سیاسی، دموکراسی حقوق شهروند و مدنی و آزادی و… روی می‌آورند.
روحانیون:
در دو دهة 1360و 1350 یک ارتباط دو طرفه میان روحانیون و دانشجویان وجود داشت. در دهه 1360 روحانی برای دانشجویان مسلمان با ارزش شناخته می‌شد. در همین دهه بحث وحدت حوزه و دانشگاه مطرح می‌شود. اما به تدریج روحانیون با مسلط شدن بر اوضاع و در دست گرفتن حاکمیت نیازی به ارتباط دو طرفه با دانشجویان نمی‌دیدند و بیشتر رابطه یک طرف و میرد و مرادی مطرح می‌شود.
اما دانشجویان هم مرید محض نشدند و پیروی را مشروط و مقید می‌دانستند بطوری که در انتخابات دوره دوم، سوم و چهارم مجلس این اختلافات خود را نشان می‌دهند.
در انتخابات شاهد نزدیکی بخشی از روحانیون (روحانیون مبارز) به دانشجویان هستیم در حالی که بخشی از روحانیون (روحانیت مبارز) بیشتر رابطه مراد و مریدی با دانشجویان برقرار می‌کردند و همین سبب دوری دانشجویان از این بخش از روحانیون گردید.106
در مجموع دانشجویان با روحانیونی که در نقش هم پیمانان سیاسی آنها ظاهر می‌شدند، بیشترین ارتباط را داشتند. روابط بین آنها تا حدودیدو طرفه بود (انجمن‌های اسلامی و روحانیون مبارز) اما روحانیانی که بیشتر با زبان قدرت با دانجشویان سخن می‌گفتند (روحانیت مبارز) در میان دانشجویان مسلمان طرفدار نداشتند و حتی شاهد برخوردهای دانشجویان مسلمان انجمن‌های اسلامی با روحانیت مبارز و جامعه مدرسین حوزه در صحنه‌های مختلف سیاسی (بویژه انتخابات) هستیم.
جناحها و نیروهای سیاسی پس از انقلاب اسلامی تا 1376:
در جامعه ایران تشکل‌های سیاسی و خوبی سازمان یافته آن چنان که در جوامع اروپایی یا سایر جوامع دموکراتیک ملاحظه می‌گردد، حضور ندارند. با وجود این، دوگانگی راست و چپ در دنیای امروز جنبه‌ جهانشمول دارد و در همه جوامع به اشکال مختلف خودنمایی می‌کند.
در ایران هر دو جریان به گرایش کلی‌تر یعنی به جریان تجدد تعلق دارند. به لحاظ فرهنگی اگر به دو حوزه فرهنگی مجزا منجر نشوند حداقل از نظر فرهنگی – سیاسی کاملاً متفاوت هستند.
پیدایش این دو جریان به سالهای انقلاب مشروطیت بر می‌گردد. در مجلس دوم این دو جریان در قالب دو حزب (دموکرات عامیون با گرایشهای چپ و حزب اجتماعیون اعتدالیون) با گرایش ملایم‌تر و محافظه‌ کار (نه) تجلی یافتند.
پس از انقلاب مشروطه تحت تاثیر احزاب کمونیست اروپا و روسیه، در ایران نیز حزب سوسیالیست از استحاله حزب دموکرات بوجود آمد.
طیف راست در واکنش به جریان چپ تولد یافت و عمدتاً در قالب ملی گرایی پا به عرصه گذاشت. البته جریان راست به ملی گرایی ختم نمی‌شود بلکه طیفی از جریان مذهبی و گروه‌های اجتماعی و اقتصادی مثل بازاریان را نیز شامل می‌شود.107
همانطور که اشاره شد هر چند تشکل‌های سیاسی و حزبی ایران در مقایسه با احزاب جوامع دموکراتیک غرب بسیار متفاوتند. اما علیرغم فقدان احزاب سیاسی (به معنای خاص آن که در جوامع دموکراتیک اروپایی وجود دارد)، گروه‌ها و تشکل‌هایی به مرور زمان و بویژه پسی از سال 1361 به تدریج شکل گرفته و هویت یافته‌اند که به نظر برخی از کارشناسان مسائل سیاسی، کارکرد احزاب را دارا هستند و به عبارتی حالتی از شبه حزب از کارشناسان می‌دهند. این گروه‌ها را عمدتاً در دو جناح راست و چپ طبقه‌بندی کرده‌اند که به لحاظ محتوایی با احزاب سیاسی (چپ و راست) اروپایی متفاوتند.
به نظر دکتر حسین بشیر به چهار بلوک از احزاب سیاسی در سالهای پس از پیروزی انقلاب پدیدار شدند: 1- احزاب و گروه‌های سکیولاریست و لیبرال طبقه‌ متوسط جدید (نهضت آزادی، گروه‌ جنبش، حزب جمهوری‌خواه خلق مسلمان و…
2- احزاب غیر لیبرال و بنیادگرای متعلق به روحانیت سیاسی (حزب جمهوری اسلامی، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم و جامعه روحانیت مبارز تهران)
3- گروه‌های اسلام گرای رادیکال متعلق به بخشی از طبقه روشنفکران (سازمان مجاهدین خلق، جنبش مسلمانان مبارز و…)
4- احزاب هوادار سوسیالیسم108 (سازمان فداییان خلق، سازمان پیکار، سازمان طوفان …) نهضت آزادی سمبل جناح لیبرال محسوب می‌شود. این نهضت با فضای باز سیاسی سال 1339 و به دنبال آن در اردیبهشت 1340 تاسیس شد.
با تحولات 15 خرداد این نهضت به سمت مبارزه مسلحانه رفت و در سال 1344 سازمان مجاهدین خلق از دل آن بوجود آمد. در دهه 1350 با نهضت روحانیون هماهنگ شد و در زمان انقلاب و بعد از آن تا برکناری و عزل بنی صدر نفوذ فراوانی داشت (در کابینه موقت 60% وزراء به این نهضت تعلق داشت)109
با عزل بنی صدر و تشکیل دولت با هنر و رجایی و بروز اختلاف میان دو تشکل مهم (سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی و حزب جمهوری اسلامی) شاهد شکل‌گیری دو جناح چپ و راست هستیم.
سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی در سال 1358 از وحدت 7 گروه اسلامی مسلح (امت واحده، توحیدی خلق، توحیدی فلاح، توحیدی بدر، موحدین، توحیدی صف، منصورون) تشکیل گردید ولی به دلیل اختلافات چپ و راست در 1365 منحل شد اما در مورد 1370 طیف چپ آن دوباره فعالیت خود را آغاز کرد110
حزب جمهوری اسلامی در 1360 برای جلوگیری از تفرقه گروه‌های انقلابی تشکیل شد. واحدهای این حزب شامل: واحد امور خارج از کشور، شاخه کارگری، واحد دانشجویی، روحانیون و دانش آموزی می‌شود.111
در درون این حزب نیز بین افرادی که به فقر سنتی معتقدند (طیف راست) و افرادی که به فقه پویا معقتدند (طیف چپ) اختلافاتی پیش آمد که در نهایت باعث انحلال این حزب سیاسی در این سالها را به شش دسته (بر اساس کتاب «کالبد شکافی جناحهای سیاسی ایران (1358 تا 1370»، به شرح زیر تقسیم می‌کنیم:
جناح چپ سنتی، جناح راست سنتی، جناح راست مدرن، جناح راست سنتی افراطی (رسا)، جناح چپ مدرن، جناح روشنفکر تلفیقی.
در سطور زیر بطور مختصر به بررسی هر یک از این جناحها می‌پردازیم:
جناح چپ سنتی:
گروه‌های وابسته به جناح چپ سنتی که برخاسته از سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی، حزب جمهوری اسلامی و جامعه روحانیت مبارز بود پس از عزل بنی صدر در سالهای 68-1360 قدرت را در دست داشتند. در مجالس اول، دوم و سوم اکثریت از این جناح بود و به تدریج قوه قضائیه و اجرائیه را نیز در دست گرفتند.
از مهمترین گروه‌های منتسب به این طیف، مجمع روحانیون مبارز و انجمن اسلامی داشنجویان بود.
با شکاف در هیأت حاکمه در اواخر دهه 1360 از درون جامعه روحانیت مبارز، مجمع روحانیون مبارز شکل گرفت. این مجمع در مجلس سوم با حمایت انجمن‌های اسلامی اکثریت کرسیهای مجلس را بدست آورد. اما در مجلس چهارم با مسئله رد صلاحیتها مواجه گردید و شکست را پذیرفت. مجمع روحانیون مبارز در هفتمین دوره انتخابات ریاست جمهوری از سید محمد خاتمی حمایت نمود.
گروه دیگر منتسب به جناح چپ سنتی، انجمن‌های اسلامی دانشجویان بودند. انجمن‌های اسلامی دانشجویان در دهه اول انقلاب نماینده تفکر چپ سنتی بود اما از دهه 1370 به تدریج به تجدید نظر و بازسازی در دیدگاه‌های خود پرداختند و در این دهه به عنوان نماینده چپ مدرن عمل کردند.
بطور خلاصه می‌توان گفت چپ سنتی از 1360 خصلت رادیکال و انقلابی داشت و طرفدار اسلام سیاسی و متعلق به بخشی از طبقه روشنفکران و تحصیل کردگان بود و در دهه اول انقلاب به حذف مخالفان خود پرداختند. مهمترین ابزار عملیاتی این طیف انجمن‌های اسلامی دانشجویان بودند.
سال 1358 به تسخیر و تصرف سفارت آمریکا در ایران پرداختند در 1359 طرح اولیه انقلاب فرهنگی را ریختند و پس از آن در هشت سال جنگ تحمیلی عراق علیه ایران به عنوان یک تشکیلات دولتی در صحنه‌ها و رده‌های مختلف جنگ شرکت نمودند.
جناح راست سنتی:
از مهمتریت تشکلهای جناح راست سنتی عبارتند از : جامعه روحانیت مبارز و تشکلهای اسلامی بند «جیم» که شامل تشکلهایی نظیر جمعیت موتلفه اسلامی، جامعه زینب، جامعه اسلامی مهندسان، جامعه اسلامی کارگران، جامعه اسلامی کارمندان، جامعه اسلامی دانشجویان، جامعه و عاظ، جامعه اصناف و بازار، جامعه اسلامی فرهنگیان، جامعه اسلامی پزشکان و کانون فراغ التحصیلان شبه قاره هند.112
جامعه روحانیت مبارز تهران در مجلس چهارم و پنجم موقعیت ممتازی پیدا کرد. این جامعه هسته مرکزی و اصلی راست سنتی را تشکیل می‌دهد.
جامعه اسلامی دانشجویان در دهه 1370 برای شکستن انحصار دفتر تحکیم وحدت در دانشگاه‌ها، توسط جناح راست سنتی بوجود آمد.

پژوهش جنبش دانشجویی و نیروهای سیاسی خارج از دانشگاه (سالهای 76-1357)

اختصاصی از حامی فایل پژوهش جنبش دانشجویی و نیروهای سیاسی خارج از دانشگاه (سالهای 76-1357) دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فرمت وُرد

139 صفحه

فهرست مطالب

عنوان

صفحه

مقدمه................................ 1

طرح مسئله پژوهش...................... 2

سؤال و فرضیه اصلی.................... 3

مفاهیم وتعاریف....................... 3

روش پژوهش و تحقیق.................... 5

سابقه پژوهش و بررسی ادبیات موجود..... 5

سازماندهی پژوهش...................... 9

فصل اول (چارچوب مفهومی)

جنبش های اجتماعی، اصول و کارکردها.... 14

طبقه بندی جنبشهای اجتماعی............ 18

چارچوب مفهومی........................ 20

پی نوشت های فصل اول.................. 31

فصل دوم

سیر و تاریخچه جنبش دانشجویی در ایران. 34

1- جنبش دانشجویی قبل از انقلاب اسلامی‌ایران 34

جنبش دانشجویی قبل از تأسیس دانشگاه تهران 34

جنبش دانشجویی پس از تأسیس دانشگاه تهران تا پیروزی انقلاب اسلامی:............................... 37

الف ) دوره تأسیس دانشگاه تهران تا سقوط رضا شاه  38

ب) دوره سالهای 1320 تا کودتای 28 مرداد 1332 41

پ) دوره پس از کودتای 28 مرداد 1332 تا 1340  46

ت) دوره سالهای آغازین دهه 1340 تا اوایل دهه 1350    49

ث) ‌دوره سالهای 1350 تا پیروزی انقلاب اسلامی   51

2- جنبش دانشجویی پس از انقلاب اسلامی‌تا سال 1376   53

الف ) جنبش دانشجویی در مقطع 59-1357 . 54

ب) جنبش دانشجویی در مقطع 62-1359 (انقلاب فرهنگی) 64

پ ) جنبش دانشجویی در مقطع 68-1362.... 67

ت ) جنبش دانشجویی در مقطع 76-1368.... 72

اتحادیه انجمن های اسلامی‌دانشجویان سراسر کشور (دفتر تحکیم وحدت)..................................... 79

جامعه اسلامی‌دانشجویان................. 83

انجمن های اسلامی‌دانشجویی.............. 85

بسیج دانشجویی........................ 86

جریانها و نیروهای سیاسی سالهای 76-1357   88

روشنفکران............................ 88

روحانیون............................. 90

جناحها و نیروهای سیاسی پس از انقلاب اسلامی‌تا1376 :    91

جناح چپ سنتی......................... 93

جناح راست سنتی....................... 94

جناح راست مدرن....................... 95

جناح راست سنتی افراطی (رسا).......... 95

جناح چپ مدرن......................... 96

جناح روشنفکر تلفیقی.................. 97

پی نوشت های فصل دوم.................. 99

فصل سوم

نسبت و ارتباط نیروهای سیاسی با جنبش دانشجویی در سالهای 76-1357

• احزاب و نیروهای سیاسی سالهای 59-1357 و ارتباط آنها باجنبش دانشجویی 113

2- احزاب و نیروهای سیاسی سالهای 62-1359 و ارتباط آنها با جنبش دانشجویی.................................... 117

3- احزاب و نیروهای سیاسی سالهای 68-1362 و ارتباط آنها با جنبش دانشجویی.................................... 120

4- احزاب و نیروهای سیاسی سالهای 76-1368 و ارتباط آنها با جنبش دانشجویی.................................... 123

پی نوشت های فصل سوم.................. 126

نتیجه گیری........................... 128

کتابنامه............................. 132

منابع فارسی.......................... 133

الف ) کتابها......................... 133

ب ) مقاله ها ........................ 137

پ ) کتابچه ها، جزوات و بولتن های تشکلهای دانشجویی   138

ت) روزنامه ها و نشریات............... 138

منابع انگلیسی........................ 139

چکیده:

هدف ار پژوهش حاضر، بررسی ارتباط بین نیروهای سیاسی خارج از دانشگاه با جنبش دانشجویی در مقطع 76-1357 است.

این پژوهش با بهره گیری از مباحث نظری و کاربست آن در مطالعه مقاطعی از تاریخ ایران، درصدد است تا به این پرسش پاسخ دهد که « چه ارتباطی بین نیروهای سیاسی خارج از دانشگاه و جنبش دانشجویی در مقطع 76-1357 وجود داشت؟

در پاسخ به سوال فوق سه دیدگاه به شرح زیر مطرح می شود:

1- جنبش دانشجویی در سالهای 76-1357 مستقل از تأثیر نیروهای سیاسی خارج از دانشگاه عمل می کرد.

2- جنبش دانشجویی در سالهای 76-1357 تحت تأثیر نیروهای خارج از دانشگاه و دنباله رو آنها بود.

3- جنبش دانشجویی در سالهای 76-1357 هم بر نیروهای سیاسی خارج از دانشگاه تأثیر گذاشت و هم از آنها تأثیر پذیرفت ( تاثیر متقابل).

نگارنده دیدگاه دوم را به عنوان فرضیه پژوهش برگزیده است و بر اساس آن پس از اشاره به سیر تاریخی شکل گیری جنبش دانشجویی، سالهای 76-1357 را به چهار مقطع تقسیم نموده و سپس به نقش و تاثیر نیروهای سیاسی خارج ار دانشگاه ( روشنفکران، روحانیون و جناحهای سیاسی) در سالهای 76-1357 پرداخته است.

پس از اشاره مختصر به روشنفکران و روحانیون، جناحهای سیاسی در سالهای 76-1357 را به شش دسته تقسیم می نمائیم:

چپ سنتی، راست سنتی، راست مدرن، راست سنتی افراطی، چپ مدرن و روشنفکر تلفیقی.

در نهایت به بررسی و مستند سازی فرضیه پژوهش در سالهای 76-1357 می پردازیم و اشاره خواهیم کرد که در سالهای 76-1357 جنبش دانشجویی دنباله رو نیروهای سیاسی بوده است.

دفتر تحکیم وحدت به روحانیون مبارز و سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی( چپ سنتی و مدرن)،جامعه اسلامی دانشجویان و بسیج دانشجویی به راست سنتی و انجمن اسلامی دانشجویی به راست، وابسته بوده اند. این تشکلها به عنوان ابزار و بازوی نیروهای سیاسی راست یا چپ در دانشگاه ها( بویژه در زمان انتخابات ) عمل می کردند.

دانلود پاورپوینت جنبش هنر و صنایع دستی انگلستان 57 اسلاید

اختصاصی از حامی فایل دانلود پاورپوینت جنبش هنر و صنایع دستی انگلستان 57 اسلاید دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

دانلود پاورپوینت درس آشنایی با معماری معاصر با موضوع جنبش هنر و صنایع دستی انگلستان 57 اسلاید