شرایط گرفتن اقامت و ویزای کشور ایتالیا /تحصیل درکشور ایتالیا/راه های مهاجرت به کشور ایتالیا /آسان ترین راه های مهاجرت به کشور ایتالیا/راه های اخذ اقامت کشور ایتالیا/اخذ پذیرش از دانشگاههای معتبر کشور ایتالیا /اخذ ویزای تحصیل در کشور ایتالیا/رشته ی انتخابی برای ادامه تحصیل در کشور ایتالیا/
این فایل در 3 صفحه با فرمت pdf در دسترس میباشد.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 26
وضع از همین قرار است
روسلینی
فــراز و فــرود
جـنبش نئــورئالیسم ایتالیــا
زمزمه‌ای با استاد:
استاد بزرگوارم! جناب رحیمیان! تشکر صمیمانه من را از بابت زحماتی که در این ترم در جهت ارتقای بینش سینمائی و هنری ما دانشجویان، متحمل شدید، به شما تقدیم می‌کنم. آشنائی با سبک‌های سینمائی و فراز و نشیب‌های آنها، تاثیر متقابل اندیشه‌های بکر و جدید هر سبک بر سبک‌های پیشین و پسین خود، معرفی و گفتگو پیرامون ساختارها و نقاط قوت و ضعف آنها و نیز شرایط اجتماعی به وجود آورنده سبک در کشور یا کشورهای صاحب آن سبک، از مهمترین دست‌آوردهای ما دانشجویان در مدتی بود که افتخار همزیستی و همنشینی با شما را داشتیم که همه اینها یک طرف ماجرا است، و در سوی دیگر سکه اخلاق، مشی و خلق و خوی دوستانه و مهربانانه شما بود که بیش از هر چیز تکنیکی و فنی بر اندیشه‌های شخصی من تاثیر گذارد. با احترامی فراوان، امیدوارم که این زمزمه، گویای «همه چیز» ما، در این کلاس پر ارزش بوده باشد.
محمد حسین عابدینی
سیر رئالیسم نو در ایتالیا
در پایان دوره صامت، نشانه‌هایی از حرکت و حیات در استودیوهای ایتالیا به چشم می‌خورد که نشان می‌داد سینماگران آن مهارت فنی را که در جاهای دیگر پدید آمده بود، رفته رفته به دست می‌آورند. فیلمسازان ایتالیایی، به رهبری الساندرو بلازتی که هم کارگردان بود و هم مدیر مجله «سینما گرافو» سنت فیلمهای با شکوه و افسانه‌های پرماجرا را رها می‌کردند. نخستین فیلم بلازتی. «سوله» (1929) از نقشه وسیع موسولیتی برای خشکاندن باتلاقهای «پوتین» حکایت می‌کرد. توفیق فوری این فیلم نشان داد که برای گرفتن موضوع فیلم می‌توان به سایر جنبه‌های مثبت معاصر نیز رجوع کرد. اما تهیه کننده ایتالیایی تردید نشان دادند و منتظر ماندند تا آنکه فیلم ناطق آمد و خوابهای بلازتی را عجالتاً باطل کرد.
استودیوها، چه برای انتخاب موضوع و چه برای انتخاب بازیگران خود، به تئاتر روی آوردند، و سر و صدای آوازهای عاشقانه که از فیلمهای ناطق برخاست، فریاد کسانی را که می‌خواستند فیلم رنگ واقعی و ارزش فنی داشته باشد در خود غرق کرد. در نخستین سالهای فیلم ناطق، در ایتالیا بیشتر فیلمهای ساز و آواز و ماجراهای عاشقانه و کمدیهای اتاق خواب ساخته می‌شد، که غالباً از روی نمایشنامه‌های تئاتری تهیه می‌شد. خود
لینک پرداخت و دانلود پایین مطلب
فرمت فایل : word
تعداد صفحه 43
فهرست :
مقدمه
ادبیات ایتالیا از آغاز
اولین سند زبان ایتالیایی
قرن سیزدهم
فرانچسکودسی زی
فازانی
یاکوپونه دتودی
گوئیدوکاوالکانتی
چکوآنجوله ری
مارکوپولو
قرن چهاردهم
دانته الگیئری
آثاردانته به زبان ایتالیایی
آثاردانته به زبان لاتین
کمدی الهی
فرانچسکوپترارکا
آثارپترارکابه زبان ایتالیایی آثارپترارکابه زبان لاتین
جووانی بوکاچو
آثار بوکاچو به زبان ایتالیایی
آثار بوکاچوبه زبان لاتین
نویسندگان کم اهمیت قرن چهاردهم
فرانکوساکت تی
سنتا کاته رینا دسیئنا
دینوکمپانی
جووانی ویلاّنی
قرن پانزدهم
لورنتزوالا
جووانی پونتانو
شعرمیانه ی قرن پانزدهم
لونتزودی مه دیچی
آنجلوپولیتزیانو
نثرنویسان نامی قرن پانزدهم
یاکوپوساناتزارو
لئوناردوداوینچی
ایتالیا سرزمین چندان وسیعی نیست . چکمه‌ای یک لنگه در گوشه‌ای از قاره‌ی اروپا . اما با چابک‌سوارانی چون (( دانته)) و ((بوکاچو)) و ((پترارکا)) در آن سوی سده‌های دور و ((آریوستو)) و ((متاستازیو)) در میانه‌ی راه و ((ورگا)) و ((کاپوآنا)) این سوتر و در قرن حاضر بزرگانی
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 43
مقدمه
ایتالیا سرزمین چندان وسیعی نیست . چکمه‌ای یک لنگه در گوشه‌ای از قاره‌ی اروپا . اما با چابک‌سوارانی چون (( دانته)) و ((بوکاچو)) و ((پترارکا)) در آن سوی سده‌های دور و ((آریوستو)) و ((متاستازیو)) در میانه‌ی راه و ((ورگا)) و ((کاپوآنا)) این سوتر و در قرن حاضر بزرگانی چون : ((ازوه‌و)) ، ((پیراندللو)) ، ((بوتزاتی)) ، ((پاوه‌ز)) و چه بسیار نام‌های آشنا و ناآشنایی که خود ، نمایه‌ای طولانی است از تفکر و اندیشه ، آن هم در دوره‌های پرآشوب سیاسی و اجتماعی ایتالیای پراکنده و حتی ایتالیای متحد پس از سالهای 1815 .
ایتالیا را بیش از همه با نوابغ هنری‌اش می‌شناسیم . با نقاشانی چون : ((جوتو)) ، ((میکل آنجلو)) ،((داوینچی)) ، (( بوتیچللی)) و با پیکرتراشانی چون : (( برنینی)) و باز هم ((میکل آنجلو)) ، با ((کمدیا دل آرته)) و ((گلدونی)) در تئاتر و با ((وردی)) ، ((پاگانی‌نی)) و ((روسینی)) در موسیقی و درسینما با سرآمدانی چون: ((دسیکا)) ، ((فللینی)) ، ((پازولینی)) و آثاری معظم در معماری تمامی طول تاریخ این کشور . آشنایی با مشاهیر – که شمارشان از حد بیرون است – از طریق آثاری است ، بیشتر ، دیداری و شنیداری . مقولاتی بی‌رنج برگردان کلام به کلام .
اما داستان ، حکایت دیگری است که در صورت بهترین ترجمه نیز ، معادل اصل نخواهد شد . و شعر ، بیش از داستان ، ترجمه‌ناپذیر . در حالی که نه ((داوود)) میکل آنجلو نیاز به ترجمه دارد و نه ((لبخند ژوکوند)) داوینچی و نه ((ریگلوتو))ی وردی . و فیلم با کمترین ترجمه ، دنیای وسیعی را پیش روی بیننده می‌گشاید . اما رهیافت شعر و ادبیات به سرزمینی دیگر با زبانی متفاوت ، نیازمند شکیبایی است و به همین دلیل ادبیات پاره‌ای از کشورها ، خصوصا با زبانی غیر از زبان‌های رایج ، مهجور باقی می‌ماند و گنجینه‌ای پربها ، پیش چشم هیچ مشتاقی گشوده نمی‌شود . آن هم ادبیاتی همچون ادبیات ایتالیایی که چه در شعر و یا داستان در عرصه‌ی جهان حضوری چشمگیر داشته و بسیاری از آثار ادیبان ایتالیایی ، زیر ساخت شهره‌ترین آثار ادبی جهان گشته و بسیاری از جوایز جهانی از جمله نوبل را از آن خود کرده است . این کم‌اقبالی ، نه تنها برای ادبیات ایتالیایی که نصیب ادبیات بسیاری از دیگر کشورها نیز شده است .
ادبیات ایتالیا از آغاز
روم با گستردن هرچه بیشتر مرزهایش ، زبان خود را به عنوان مهمترین وسیله‌ی اتحاد معنوی و سیاسی بر مردم مغلوب تحمیل کرد . اما برخی از سرزمین‌ها چون یونان ، با وجود غلبه سیاسی روم بر آنان ، از پذیرش زبان لاتین سرباز زدند و به مقابله با آن برخاستند .
گویشی که در ایالات امپراتوری نشر یافت ، نه زبان لاتینی ادبی ، بلکه زبانی محاوره‌ای و عامیانه بود که روانی و سلاست بسیار و دستور زبان کم‌قاعده از مختصات بارز آن به شمار می‌رفت و تحت حاکمیت زبان‌های محلی ، از ناحیه‌ای تا ناحیه‌ی دیگر ، دچار تغییرات و تحولاتی می‌گشت .
زمان و چگونگی تغییر و تحول زبان لاتین در داخل و خارج ایتالیا و تبدیل آن به زبان‌های رمانس (زبان‌های رومی) چندان مشخص نیست . اما آشکار است که این تکوین زبان ، با سقوط امپراطوری روم شرقی ، تسریع گردید .
با تضعیف قدرت مرکزی روم ، زبان لاتین عامیانه بر اساس پیچیدگی‌های لهجه‌ای ، دچار تحولات سریع و پی در پی شد و از زبانی واحد ، به تدریج به زبان‌های دیگر تغییر شکل داد ؛ که همه ، ریشه در زبان لاتین داشته و نام رمانس و یا نئولاتین را بر خود گرفتند و امروزه به دو گروه زبان‌های شرقی و غربی تقسیم می‌شوند .
زبان‌های شرقی ، خود به رومانیایی ، ایتالیایی ، رومانچو یا لادینو (که در ناحیه‌ای از سوئیس و در ((فری یولی)) به آن سخن می‌گویند )، و زبان‌های غربی به ((پروونسی)) ، فرانوسی ، اسپانیایی و پرتغالی تقسیم می‌شوند .
زبان ایتالیایی به گروه زبان‌های نئولاتین یا رمانس که کناره رود گنگ تا اقیانوس اطلس را دربر می‌گیرد و از خانواده‌ی بزرگ زبان‌های هند و اروپایی است تعلق دارد و از تغییر شکل زبان لاتین پدید آمده است .
الفبای زبان ایتالیایی با تقسیم به گویش‌های عدیده در نواحی گوناگون ، سوای برگرفتن برخی حروف از زبان‌های یونانی ، آلمانی و عربی ، ریشه در زبان لاتین دارد و حتی ویژگی‌های مورفولوژی (تاریخ تحولات لغوی) و صرف و نحو آن نیز با زبان لاتین عامیانه مرتبط است .
تا آنجایی که مربوط به مشخص‌ترین تغییرات زبان ایتالیایی ، با گذر از زبان لاتین می‌شود (سوای تغییرات آوایی و حذف حروف بی‌صدا از انتهای کلمه ، مثل bonus به buono به معنای خوب ، و یا Calidus به Caldo به معنای گرم) می‌توان به نکات زیر اشاره کرد :
1- حذف حالت خنثی
2- الحاق حرف تعریف مشتق از لاتین (illud , illo , ille) که با الصاق به حروف اضافه ، حروف اضافه‌ی حرف تعریف‌دار را می‌سازند .
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 11
معماری در ایتالیا
گفته می‌شود مردم ایتالیا در معماری سلیقه خاصی دارند. حتی اگر به تاریخچه معماری این کشور نیز نگاهی گذرا بیندازیم اسامی هنرمندان بسیاری را می‌بینیم که به امر معماری نیز اهتمامی خاص ورزیده‌اند.آیا تمام اعتبار معماری ایتالیا در گرو نام‌های بزرگ سالهای دور این کشور است؟
/
گزارش ویژه “ دیلی نیوز” با این مطلب آغاز می‌شود: “ اگر شما خانه‌ای در فلورانس ایتالیا داشته باشید و این خانه پس از گذشت سال‌ها، نیاز به تعمیر داشته باشد نمی‌توانید به صورتی دلخواه آن را تعمیر کنید. این قانون پیرو قانونی است در شهرداری این شهر و حتی کل ایتالیا، یک خانه که قدمت زیادی داشته باشد جزو میراث فرهنگی این کشور است. پس باید برای تعمیر آن از دولت اجازه بگیرید! هنرمندان نقاش ایتالیایی که داوینچی را سرآمد خود می‌دانستند، سال‌ها در طراحی نقشه‌های معماری تلاش کردند.
معماری ایتالیا؛ فراتر از هنر“ دیلی نیوز” با آوردن میان تیتر بالا گزارش خود را چنین ادامه می‌دهد: “ ابتدا تصور می‌کردیم معماری و اصول طراحی ساختمان در ایتالیا در حد یک درس است. مثل سایر کشورهای دنیا این فناوری را ابتدا به صورت متد پیشرفته در دانشگاه‌ها تدریس می‌کنند و سپس آن را در کارهای ساختمانی اعمال می‌کنند. در واقع در این کشورها هنر بخش ناچیزی از این درس را به خود اختصاص می‌دهد. اما در ایتالیا فضا، کاملاً متفاوت است. یک آرشیتکت ایتالیایی قبل از هر چیز، یک هنرمند است. کسی است که از ابزار ظریف هنر به بهترین نحو در کارش استفاده می‌کند. کافی است نگاهی به بناهای ساخته شده در ایتالیا و در شهرهای چون جنوا، فلورانس، میلان “ ونیز” بیندازید تا متوجه این موضوع شوید. معماری در کشور چکمه‌ای ایتالیا مقوله‌ای فراتر از هنر است.”اشاره گزارشگر “دیلی نیوز” به شهرهای مهم و معتبر ایتالیا می‌تواند راهنمای خوبی برای پی بردن اهمیت معماری از نگاه ایتالیایی‌ها باشد. به خصوص شاهکار معماری دنیا که بی‌گمان شهر بی‌نظیر و زیبای “ ونیز” است.در دانشگاههای این کشور، معماری در کنار هنر تدریس می‌شود. اگر از یک دانشجوی معماری درباره سبک‌های گوناگون نقاشی یا اصول پیکرتراشی سئوال کنید، بدون شک پاسخی قانع‌کننده را دریافت می‌کنید. این دوراندیشی از آنجا ناشی می‌شود که مسئولان تحصیلات عالیه در ایتالیا به این نکته بیش از سایرین واقفند که معماری این کشور بی‌تردید سمبل ظرافت در دنیاست. گزافه‌گویی نیست اگر بگوییم آنها رواج معماری را نوعی ترویج فرهنگ و سلوک ایتالیایی می‌دانند.
حمایت دولت از بناهای قدیمی“دیلی نیوز” ادامه می‌دهد: در این بخش از گزارش نگاهی می‌کنیم به تأثیر کارهای زیربنایی دولت در رشد و ارتقای سطح کیفی این علم. دولت ایتالیا بیش از یکصد سال است که نگاهی ویژه به معماری در این کشور دارد. اتفاقاً کارهای دولت بر طبق برنامه‌ای مدون پیش می‌رود هر قدم این برنامه در جهت اعتلا و سربلندی معماری این کشور است. اولین گام مؤثر این دولت حمایت از بناهای قدیمی است. فکر می‌کنید یک خانه در فلورانس چند سال باید قدمت داشته باشد تا از سوی دولت مورد حمایت قرار گیرد؟ نیم قرن؟ کمتر یا بیشتر؟ پاسخ به این سئوال یک عدد دو رقمی است:اگر خانه‌ای در فلورانس بیش از آثار ملی قدمت داشته باشد،جزو آثار ملی و میراث فرهنگی این کشور به حساب آمده و نمی‌توانید بدون هماهنگی یا ارگان مربوطه. نسبت به تعمیر آن اقدام کنید. این مسئله که در این گزارش از نکات برجسته شده توسط گزارشگر است چندی پیش در هفته‌نامه “ نیوزویک” سوژه‌ای برای یک گزارش ویژه بود. نیوزویک در این باره نوشت. “ … فرض کنید منزل شما ۵۰ سال قبل ساخته شده است. حالا دوست دارید نمای منزلتان را با توجه به پیشرفت‌های معماری، تغییر دهید. چون خانه متعلق به شماست احساس می‌کنید می‌توانید نمای منزل را تغییر حتی جزیی- بدهید. این مسئله تنها یک ایراد دارد. منزل شما ۲۰ سال پیش در فهرست آثار فرهنگی ایتالیا قرار گرفته و شما برای تعمیرات باید از دولت و یا شهرداری اجازه بگیرید. اما این کار ساده نیست. آنها کارشناسان خود را می‌فرستند تا بر تعمیرات شما نظارت کنند. سلیقه شما در این بین نقش چندانی ندارد. مهم این است که چهره شهر خدشه‌دار نشود.”در واقع این مورد را می‌توان موردی نادر در دنیای ساخت و ساز دانست. چرا که در سخت‌گیر‌ترین کشورهای جهان مانند سوئیس نیز چنین کنترلی بر بناهای قدیمی نیست. در سوئیس شما باید درخواست دهید تا بنای با ارزش شما در فهرست آثار فرهنگی قرار گیرد اما در ایتالیا چنین نیست. کارشناسان در سطح شهر در حرکت هستند و اگر خانه‌ای از قلم افتاده باشد آنها در فهرست قرار می‌دهند. این کار برای شما خرجی ندارد. از دیگر اقدامات پیش‌بینی شده می‌توان به اعطای وام‌های دولتی با بهره‌ای نسبتاً مناسب اشاره کرد.دیلی تایمز می‌نویسد: یک آرشیتکت اگر برای شروع کارش نیازمند سرمایه اولیه باشد برای به دست آوردنش نیازی به دردسرهای فراوان ندارد. در واقع هر بانک ایتالیایی می‌تواند با دیدن مدرک دانشگاهی رسمی شما در کمترین زمان پول مورد نیاز را در اختیارتان قرار دهد. به شرط آنکه بتوانید مسئولان بانک‌ها را متقاعد کنید که در کار خود یک حرفه‌ای هستید. عموماً این کار زمان زیادی لازم ندارد!این روزنامه با اشاره به بهره پایین این وام‌ها می‌نویسد: “ بهره وام شما بسیار اندک است. البته نسبت به سایر سرمایه‌گذاری‌ها. پول در کمترین زمان در اختیار شما قرار می‌گیرد و این شما هستید که حالا باید برای اعتلای معماری ایتالیا تلاش کنید.”بسیاری از متمولان دنیا برای طراحی منزل یا دفتر کار خود از یک آرشیتک ایتالیایی و در پاره‌ای از موارد، اسپانیایی استفاده می‌کنند ( در اسپانیا نیز به معماری بهای خاص داده می‌شود). آنها با شرکت‌های بزرگ و معتبر این کار وارد مذاکره می‌شوند و در نهایت یک مهندسی ایتالیایی با گروهش، کار را آغاز می‌کند. از آنجا که ایتالیایی‌ها در این کار بسیار صاحب نظر هستند سایر کشورها به توانایی آنها نیز شک نمی‌کنند.در تبحر آنها به این مثال اکتفا می‌کنیم که هیچ گروهی در دنیا نتوانست تعمیر برج معروف “ پیزا” را بر عهده بگیرد و در نهایت خود ایتالیایی‌ها نسبت به تعمیر آن اقدام کردند!
خانه من در فهرست! آیا مزیتی وجود دارد؟“دیلی تایمزت بخش پایانی گزارش خود را به مزایای قرار گرفتن نام منزل یک ایتالیایی در فهرست آثار فرهنگی اختصاص می‌دهد: “ آیا تا به حال نام بیمه را شنیده‌اید؟ قطعاً، هر گاه خانه‌ای در یکی از شهرهای ایتالیا در فهرست آثار ملی قرار گیرد یعنی به صورت خودکار بیمه شده. یعنی اگر اتفاق خاصی برای منزل شما بیفتد می‌توانید روی کمک دولت حساب کنید.”بهترین نمونه این مزیت را می‌توان در “ ونیز” مشاهده کرد.
