تحقیق رفتارهای هنجار و ناهنجار در نوجوانان- راهنمایی و مشاوره

اختصاصی از حامی فایل تحقیق رفتارهای هنجار و ناهنجار در نوجوانان- راهنمایی و مشاوره دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فرمت فایل : WORD (قابل ویرایش)

تعداد صفحات:39

چکیده:

در زبان فارسی گرچه دو واژه  « راهنمایی » و « مشاوره » معانی تقریباً یکسانی دارند و در مواردی به جای کیدیگر به کار میروند ، ولیکن از دیدگاه علمی بین آنها تفاوت وجود دارد . همچنین درباره این دو اصطلاح تعریف یگانه ای که مورد توافق همگان باشد وجود ندارد برای آنکه بتوانیم تفاوت های بین آنها را مشخص سازیم ابتدا باید هریک از آنها را تعریف کنیم . ( شفیع آبادی ، 1374 ، ص25)
راهنمایی چیست؟
واژه راهنمایی در فرهنگ دهخدا ، هدایت ، ارشاد و ارائه طرق معنی شده است . در این معنا این کلمه مفهوم گسترده ای داشته و می تواند شامل مطالعه کتاب ، گوش دادن به یک سخنرانی ، نصیحت و موعظه ، تماشای یک برنامه تلویزیونی ، استفاده از اطلاعات موجود در اینترنت و همه مواردی که باعث بالا بردن بینش و آگاهی و هدایت فرد گردد را شامل میگردد . برای آشنایی با دیدگاههای مختلف در مورد راهنمایی به تعاریف چند تن از افراد برجسته ی این رشته اشاره می شود .
مک دانیل ( 1965) راهنمایی را به عنوان کمک منظمی به همه افراد برای رسیدن به یک سازش رضایت بخش در مدرسه و زندگی تعریف میکند . (انتصار فومنی ، 1383 ، ص18)
ترکسلر (1957) معتقد است راهنمایی فرد را قادر میسازد تا توانایی ها ، رغبت ها و محدودیت هایش را بشناسد و از طریق گسترش امکانات با توجه به اهدافش زندگی سالم و سازنده ای داشته باشد ( شفیع آبادی ، 1374 ، ص25 )
شرتزر واستون ( 1971 ) ، راهنمایی فرایندی پویاست که فرد را در شناخت خود و محیط پیرامون خود کمک می نماید .
تعریف مشاوره
در معنای مشاوره انتقالی تاریخی از معنای قانونی گذشته به روان شناسی امروزی رخ داده است که از گفتن( پند واندرز ) ( Telling  ) به گوش دادن ( Listening ) می  رسد . فرهنگ انگلیسی اکسفورد ( Oxford English Dictionary (OED) ) ( سیمپسون و واینر ، 1998 (Simpson and Weiner  ) مشاوره را این گونه تعریف میکند : دادن یا گرفتن مشورت ، پند و ... پند دادن در زمینه فردی ، اجتماعی ، روان شناختی و غیره و شکلی از روان درمانی که در آن مشاور نقشی مثبت و حمایت کننده ایفا میکند تا بدین وسیله مراجع را قادر به حل مشکلات موجود خود کند.
تیمز و تیمز ( Timms and Timms  ) در فرهنگ رفاه اجتماعی متذکر شده اند که تعریف « مشاوره » مشکل است و به دیدگاه سانترلند ( Suntherland  ) (1972) اشاره میکنند که می گوید : مشاوره یعنی یک ارتباط فردی که در آن مشاور از تجارب زندگی خود برای کمک به مراجعان برای افزایش بینش آنان و همچنین برای تصمیم گیری بهتر استفاده میکند . آنها اشاره کرده اند که مشاوره در بسیاری از زمینه ها به کار گرفته می شود و اغلب افراد غیرمتخصص تجربه زندگی خود و یا تجربه مشابه آن را به کسانی که در جستجوی آرامش هستند ، تقدیم میکند (خدایاری 1381 ، 22 )
اصطلاح مشاوره در اولین فرهنگ مشاوره به این صورت تعریف شده است : مشاوره یک ارتباط اصولی است که با استفاده از یک یا چند نظریه روانشناسی و مجموعه شناخته شده ای از مهارتهای ارتباطی ، تجربه رشد یافته شهود و عوامل درون فردی دیگر ، برای آگاهی دادن مراجعان نسبت به نگرانی ها ، مشکلات یا تمایلاتشان صورت میگیرد  ( فلتهام ، درایدم  ، 1993 به نقل از خدایاری  ، ص23 ) .
علاوه بر مشاور ، فرد دیگری که در فرایند مشاوره وجود دارد مراجع است . مراجع کسی است که تمایل دارد مشکلات فردی یا بحرانهایی را حل کند و در اشتغالات ذهنی آزار دهنده خود در طول زندگی و نیز  آسیب ها فائق آید و به سطوح جدیدی از فهم و آزادی برسد . مشاوره یک جریان یادگیری است که معمولاً از طریق ارتباط متقابل بین دو نفر مشاور و مراجع انجام میگیرد . در این رابطه مشاور با داشتن مهارت های علمی در زمینه روانشناسی کاربردی و تجربه حرفه ای به مراجع کمک میکند تا هرچه بیشتر به خود آگاهی برسد و با کسب بینش واقعی در برخورد با مشکلات حال و آینده اش بتواند تصمیم بگیرد . مشاوره با افراد به هنجار سرو کار دارد هرگاه فرد در جریان رشد ، سازگاری ، تصمیم گیری ، تعامل اجتماعی و موقعیت های تحصیلی ، شغلی و خانوادگی با مشکلی روبرو شود ، از خدمات مشاوره ای استفاده میکند .
شرتزر واستون (1980 ) مشاوره  را فرایند دوجانبه ای میدانند که شناخت با معنای مراجع از خود و محیط را تسهیل میکند و موجب شناخت و کشف اهداف و ارزشهای مربوط به آیند ه میشود . مشاوره را میتوان رابطه ای تخصصی بین مشاوری کارآزموده و مراجع دانست که درآن به مراجع کمک می شود تا از طریق انتخاب راه حل های با معنا و سنجیده و از طریق حل مشکلات عاطفی و تبادلی به اهداف مورد نظر  خویش برسد (جورج و کریستیانی ، 1990 ) دامنه ماهیت مشاوره در تعاریف گوناگون :
1- مشاوره به معنای تسهیل رشد ( بلاکر ، 1974 – بلکهام ، 1977 – شرتز واستون ، 1980 )
2- مشاوره به معنای کمک به سازگاری ( بلاکر 1974)
3- مشاوره به معنای کمک به تصمیم گیری ( گیبسون و میشل 1990)
4- مشاوره یه معنای کمک به بهبود روابط اجتماعی و خانوادگی ( پاترسون 1967)
5- مشاوره به معنای کمک به تغییر رفتار مراجع ( احمدی ، ص14 و ص15)
انجمن مشاوره ایران ، مشاوره را چنین تعریف میکند :
مشاوره فرایند ی مبتنی بر یک رابطه یاورانه ، حضوری و تخصصی است که طی آن مشاوره کارآمد با استفاده از دانش و مهارتهای ویژه خود امکان رشد ، حل مشکلات و تغییر مراجع یا مراجعان خود را فراهم میکند (اصغری پور ، 1383 ،  ص23)
با بررسی تعاریف فوق می توان نتیجه گرفت که در مشاوره به عنوان یک فعالیت تخصصی به تجزیه و تحلیل مشکل و یافتن راه حل مناسب مبادرت می شود . مراجع از طریق گفتگو با مشاوره  در یک جو مملو از تفاهم خود را بهتر و بیشتر می شناسد و چگونگی تصمیم گیری را می آموزد و سرانجام راه حلی مشکلش پیدا میکند و مشکل مراجع ممکن است در زمینه های عاطفی ، اجتماعی ، ذهنی ، اخلاقی ، خانوادگی ، تحصیلی و یا شغل باشد . مشاوره باید محیطی مملو از درک ، همدلی و تفاهم به وجود آورد تا مراجع احساس آرامش و امنیت کند و مسائل خود را صادقانه مطرح سازد . از این رو در مشاوره اولاً برقراری تعامل و رابطه مداوم و هدفدار بین مراجع و مشاوره ضروری است . ثانیاً هدف غایی ، اتخاذ تخصصی معقول و منطقی است که با نیازها و امکانات شخصی و اجتماعی مراجع سازگار باشد    ( شفیع آبادی ، 1380 ، ص8 ) .